අමතක වෙන හැටි...

දකුණෙ ඡන්දෙ ගැන ලියපු එව්ව වැදිච්ච් උන්ට තවත් කේන්තියි. තමන්ගෙ බ්ලොග් වලින් වැලමිටි පාරවල් අනිනව. කොනිත්තල කමෙන්ට් දානව. ඒකත් හොඳා. ආනෝල්ඩ් කාරය ගැන ලියාපුවට හෙමත් පොරවල්ගෙ හිත් රිදිල. ඔය සීන් එක ගැන සමහර උන් මහ පරිමාණ විශ්ලේෂණ හෙම ලිවුවනෙ. සමහරක් බ්ලොග් කරයො ඉන්නව කොණක් අල්ලගන්න බලාගෙන. උන්ට ඕන මොකක් හරි එක සිද්ධියක් පඬි විශ්ලේෂණයක් ලියන්න. ඒවගෙ එවුන්ට බටර්කලීගෙ රෙද්දත් ඇති එල්ලිල කෑගහන්න. ඕකෙ එච්චර උඩපනින්න දෙයක් නැති බව කියන්නයි මං ඉතිහාසය ටිකක් එලියට ඇද්දෙ. නැතුව යැංකියො කරන කරන මෝඩකං අපිත් කරන්න ඕන කියල එකක් නෑ.

පඬියන්ට ඉතිහාසය ලේසියෙන්ම අමතක වෙන ගතියක් තියනව.ඒකාධිපති ආණ්ඩු ගැනයි මානව හිමිකං ගැනයි හෙම ලොකුවට ලියන උන්ට විතරක් නෙවෙයි උන්ගෙ ගුරාලටත් අමතකයි මීට අවුරුදු විස්සකට එහා පැත්තෙ තිබුණ තත්වෙ. ඒ කාලෙ බ්ලොග් ලියන්න විදිහක් තිබුණනං හෙම සැකයක් නෑ උන් අද වගේම ලියනව විශ්ලේෂණ.හැහ්? ඕං බලමුකො ඒකෙත් හැටි. අවාසනාව!

දැං ඔය බස්නාහිරට ඡන්දෙ ඉල්ලපු හරක්යුලිස් කාරයටයි රේස්හෝස් කාරයටයි අම්බානට මනාප හම්බවුණා. උන්ට සල්ලි තියන එක ඇරෙන්න වෙන සුදුසු කමක් නෑ දේශපාලනේ කොරන්ට(දැං අහන්න එපා දේශපාලනේ කොරන්ට සුදුසුකං ඕනද කියල) හෝස් රේස් කාරය නම් කාලෝ උන්නැහෙට ගානක් දීල කියවගත්ත මිනිහ ඔබාම ලොක්ක ඉගෙන ගත්ත විශ්ව විද්‍යාලෙං ඇමරිකාවෙදි ඉගෙනගත්තය කියල. සල්ලි ටිකක් විසිකරන්න පුළුවන් එකාලට ඔබාම ගිය එකට නොවෙයි ඊටත් උඩ එකකට ගිහින් උනත් ඉගෙනගන්න බැරුවයැ. පොඩිගමරාල උන්දලට මනාප දුන්නෙ නෑ.

ලංකාවෙ මිනිස්සු සාමාන්‍යයෙන් මනාපෙ දෙන්නෙ දිනයි කියල හිතන්න පුළුවන් මිනිහට. හැබැයි මෑත කාලෙ මිනිස්සු පළාත් සභා ඡන්ද වලදි කතිර ගැහුව ජාතික ප්‍රශ්න ගැන හිතල. එහෙම නොවෙන්න ලොක්කට වන්නි මෙහෙයුම නතර කරන්න වෙනව. පොඩිගමරාල මේක අවස්ථාවක් කරගන්නව ඒ සත්කාර්යයට දායක වෙච්ච උදවියට හිස නමල ආචාර කරන්න.(ඒ ජනතාව තමා අර රතිඤ්ඤා හෙම පත්තු කලේ)

අමතක වෙන්න කලින්..

කොටි බලවත් වෙලා හිටපු කාලෙ ප්‍රභාකරන් ඒ කියන්නෙ හිටපු මහ කොටිය ලංකාවෙ වැදගත් (සමහරක් උදවියට වැදගත්ම) දේශපාලන චරිතයක් වුණා නෙව. ඒ කාලෙ මිනිහගෙ ප්‍රකාශයි මහා වීර කතාව (ඔය කොල්ලො කියන්නෙ පොර ටෝක් දෙනව කියල අන්න ඒවගේ කතාව)යි හෙම අපේ සමහර මාධ්‍ය පොරවල්වලට ලොකු වුණා. මිනිහගෙ ත්‍රස්ත ජාවාරමේ වැදගත්ම කොටස උනේ මාධ්‍ය උන්නැහෙල ටිකද කියලත් හිතෙනව. මහා කතාව අහන්නද ඒ ගැන ලිපි ලියන්ටද අයෙ නොවැම්බර් මාසෙ වෙන්න යන කලබල ආදිය ගැන අනාවැකි පලකොරන්ටද ඔය වගේ නොයෙකුත් ආකාරයෙන් තමුන්ගෙ උපන් දිනේ තමුන්ටත් වැඩිය ඉහලින් සමරන්න කට්ටිය සැදී පැහැදී ඉන්න බව දන්න නිසා සිංහල මිනිස්සුන්ගෙ හිත්වල භීතියක් ඇති කරන්න මේ අවස්ථාව ලේසියෙන්ම යොදාගන්න පුළුවන් බව මිනිහට උනත් වැටහෙන්න ඇති.

මිනිහ කියාපු කතාවක් තමයිලු " සිංහල මිනිහට යමක් මතක තියෙන්නෙ සතියයි " කියන එක. ඕක සමහර විට අපේ මහත්තයෙක් ජනතාවට කාරණේ ඒත්තු ගන්නන්න හදාපු එකක්ද දන්නෙත් නෑ. කොහොමින් හරි ඔය කතාවෙ යම් ඇත්තක් තියනව.ඒකෙන් කියවෙන්නෙ සිංහලයන්ගෙ සංස්කෘතියෙ ලක්ෂණයක්. ඒ අතින් ගත්තාම ඇංග්ලෝ-සැක්සන් කාරයින්ගෙන් අපි ඉගෙන ගන්න ඕන දේවල් තියනව ඉගෙන නොගත්තට. අරක්කු බීමයි කලිසන් කෝට් ඇඳිල්ලයි තව ඕන්නං මල ඉලවු "ඇක්සන්ට් එක"යි එහෙමනං ඉගෙන ගන්න ඇති. ටිකක් දුරදිග බලන එක ඈත ඉලක්ක තියන් වැඩ කරන එක හෙම අපිට මගඇරිල ගිහින්. " ඉර නොබහින අධිරාජ්‍යය " (කොහොමද ඒකෙ තියෙන උජාරුව?) කියල එකක් හදාගන්න උන්දලට හැකියාව ලැබුණෙ ඔය වගේදේට දක්ෂ හින්දයි. ඔය මෑතකදි ඉඳන් ලොකු වෙලා ඉන්න යැංකිකාරයින්ට වඩා ඇංග්ලෝ-සැක්සන් කාරයන්ගෙ ලේවල තියනව ඔය ප්ලෑන් ගහගෙන වැඩකරන හැකියාව. කොටින්ම උන් උඩරට රාජධානිය යටත් කරගත්තෙත් හීන් නූලෙන්. නෑ මං කියන්නෙ අපි උන් වාගේ වංචාකාරයො වෙන්න ඕන නෑ. ඒ උනත් වංචාවක් වගේ නොපෙනෙන්න වැඩේ කරන විදිහ අපි තව ඉගෙන ගන්න ඕන. එහෙම නොකරන්න කොටි රැල අතු ගාල දාන වැඩේ මේ කපේදි කොරන්ට වෙන්නෙ නෑ.කොටිය අතුගාල දාපු එක මතක තියෙන වෙලේ හිතට ගන්න තියන එක පාඩමක් තමයි ඒ.

ඔය මතකය කියන එක බුද්ධියෙ වැදගත්ම කොටසක්නෙ. සමහර විට ඕක කොටසක් කියල කියන එකම වැරදි වෙන්නත් පුළුවන්. ඔහෙල සමහරවිට බලලත් ඇති එක ඉංගිරිසි චිත්‍රපටියක් තියනව ඒකෙ පෙන්නන්නෙ මතකය එක දවසකට සීමා වෙච්ච ගෑණු කෙනෙක් ගැන. තත්පර කීපයක කෙටි කාලයකට මතකය සීමා වෙච්ච මනුස්සයෙක් ගැනත් ඒකෙ තියෙනව. ඒ වගේ මනුස්සයෙක්ගෙ බුද්ධිය (තාවකාලිකව උනත්) අඩුවෙලා කියල හිතන්න පුළුවන්.වතාවක් ඔය ගැන මා එක්ක වාද කලා මිත්‍රයෙක් බුද්ධියයි මතකයයි හාත්පසින් වෙනස් දෙකක්ය කියල.

කොහොම උනත් මට කියන්න ඕන කරල තිබුණ කාරණේ වෙන එකක්. කොටි නැති කරන මෙහෙයුම සැලසුම් කලාය කියන්නෙ සාමාන්‍යයෙන් මේවගේ හටන් කරන සාස්තරේට අනුව නෙවෙයි.කොටින් කියනව නම් පොතේ හැටියට නෙවෙයි වැඩේ කරල තියන්නෙ. හැබැයි වැඩේ හරියට කරගත්ත හින්ද දැන් පොත අලුතෙන් ලියන්න පුළුවන් කමක් තියනව.ඔය වන්නි මෙහෙයුම කියලයි තවත් නොයෙක් නං ගං දාගෙනයි මාධ්‍යවේදියො ලියාපු පොත් හෙම මේ දවස්වල අඩු නැතුව තියනව. එව්ව ඉතින් වාර්තා විදිහට මිසක් ඒ තරං වැඩක් වෙයි කියල හිතන්න අමාරුයි. මේ වැඩේට අත ගහන්න ඕන සරත් ෆොන්සේකා මහත්තය වගේ උදවිය. උන්නැහෙ තමා වැඩේට සුදුස්ස.පහුගිය දා ඔයගැන දේසනයක් කොරන්ට උන්නැහෙට ආරාධනා ලැබිලත් තිබුන මැනේජර්ලගෙ සංගමේකින්.

කලින් පොත් ලියන්න ඇත්තෙත් ඔය වාගෙම හරිගිය හටන් දිහා බලාගෙන නෙව. එහෙමනෙ දැනුමට අළුතෙන් යමක් එකතුවෙන්නෙ.නැත්නම් ඉතින් කවුරුහරි සුද්දෙක් ඇවිත් ඕක ගැන රිසර්ච් එකක් කලාය කියල පොතක් ලියල ආයෙ අපිටම එවයි ඉගෙන ගන්න.ඒ කාලෙ පරංගි එක්ක අපි කොරාපු හටන් ගැන පවා උන්ම ලියාපු පොත් තමයි තියෙන්නෙ.

රෝසි ඇන්ටි සහ බටර්කලී නංගි

දකුණු පළාත් ඡන්දෙට රංජන් අයියගෙ බටර්කලී නංගිව දැම්මෙ මොකද කියල හුඟදෙනා අහනවා. හුඟදෙනා ලොක්කට දොස් කියනව මේ තීරණේ වැරදිය කියල. මං කල්පනා කරා ලොක්ක මෙහෙම තීරණයක් ගත්තෙ මොකද කියල. ඔය රූප පෙට්ටියෙයි, පත්තර වලයි ඊනියා විග්‍රහ ලියන අය වගේ ලොක්කත් එක්ක පුද්ගලික මට්ටමේ දැනෑඳුනුම් කමක් මගේ නෑ. එහෙම කියල මං එක එක්කෙනාගෙන් අහගත්තු ඕපදූප එකතු කරල පල් හෑලි ලියන්නෙත් නෑ. ෂර්ලොක් හෝම්ස් මහත්තය වෙන කෙනෙක්ගෙ මනස තේරුම් අරන් සිද්ධිය ගොඩනගනව වගේ මාත් ලොක්කගෙ පැත්තෙන් බැලුව සීන් එක දිහා.

රංජන් අයියගෙනුයි හරක්යුලිස් අයිය ගෙනුයි රීලෝඩ් දදා හිටපු බටර්කලී දැරිවි දේශපාලනේ කොරන්ට මුහුකුරා ගිහින් ඇත්ද කියල කෙනෙකුට හිතෙන්න පුලුවන්. කෙල්ල අයියලගෙන් ඉගෙන ගත්තු පොලිටික්ස් ටිකකුත් ඇතිනෙ.
හරක්යුලිස් අයිය නම් කලින් වැඩ කලේ අලිය සමාගමට. ඒ සමාගම පල්ලම් බැහැල යන විදියට අලියත් පාරට බැහැල යයි කියල තේරිච්ච හින්ද බස්නාහිර ඡන්දෙදි කොල්ල මහින්ද චින්තනේට පැනගත්ත. රැස්වීමක් අමතන්න හෙම අමාරු වුණාට මාකටින් පාර දුන්න නියමෙට. සෑහෙන්න මනාපත් ගත්ත නෙව. අපරාදෙ කියන්න බෑ මිනිහට වයසක ගෑණු උදවිය තමා පැන පැන කතිර ගැහුව කියන්නෙ.

රංජන් අයිය මුලින් හිටියෙ රතුපාට පක්ෂෙක. පස්සෙ අලිය සමාගමට ගියා. හැබැයි මිනිහ ඊටත් කලින් ඇමරිකාවට ගිහින් ආව ඇඟ ලොකු කරගන්න තමුන්නැහෙලටත් මතක ඇති. අර මල්ගස් වටේ දුවන සීන් කරන කාලෙ මිනිහත් මගෙ ගාණට තමා හිටියෙ. ඇඟ ලොකු කරගත්තට පස්සෙ වන්ෂොට්, ටූ ෂොට් වගේ එව්ව කරන්න ලැබුණ. ඇමරිකාවෙ හිටපු දවස්වල මිනිහ අනෝල්ඩ් කියන නළුවගෙන් තමා ඉගනගෙන තියන්නෙ. (මිනිහත් දැන් එහෙ පලාත් සබාවක මහ ඇමති කෙනෙක් - දැන් ඔය ඇමරිකන්කාරයො කරන කියන එව්ව තමන්ගෙ බ්ලොග් අඩවි වල දාල “කෝ අපේ රටේ නෑ” කියන එව්වො මන් අහන්නෙ නිකමටවත් හොයල බලනවද ආනෝල්ඩ් කියන මිනිහ දේශපාලනේට ආවෙ මොන විදියටද කියල ?) ඔයින් මෙයින් රංජන් අයියගෙන් සහ හරක්යුලිස් මල්ලිගෙන් පොලිටික්ස් ඥානය බටර්කලී කෙල්ලටත් ආපි.

රඟපෑම කිව්වම කලාව කියන විෂයෙ පොඩි කොටසක් විතරයිනෙ. හැබැයි දේශපාලනේට ආවම මුලු දේශපාලනේම රඟපෑමක් කියල කෙනෙකුට කියන්න පුලුවන්. ඒ විදිහට ගත්තොත් නළුවොයි නිළියොයි දේශපාලනේට එන එක ගැන අපට වරදක් කියන්න බෑ. ඇයි රඟපෑමට සම්මාන දිනාගත්තු එවුන් හිට ඉන්නව නෙව ඔය කලාකාරයො අතරෙ.
මේ දවස්වල චිත්‍රපටි හැදෙනවත් අඩු එකේ උන්ටත් වැඩක් තියෙන්න එපායැ කොරන්ට. අනිත් එක ලොක්ක රාජ්‍ය සේවයෙ රැකියා ඔක්කොම උපාධිකාරයන්ට දුන්නම ඒවාගෙ කීප ගුණයක් ඉන්න කලාකාරයන්ට මල පනින්නැත්ද? අපේ හැකියාව මෙච්චර තියෙද්දි රැකියාවක් නැතුව ඉන්නෙ කොහොමද උපාධිකාරයො කිසිම හැකියාවක් නැති එවුන් රාජ්‍ය සේවයට බඳව ගන්නෙ කියල උන් ලෙඩක් අදින්න ඇති ආයෙ දෙකක් නෑ. අපි වේදිකාවට නැගල කතා කලා තමුන්නාන්සෙට පුටුව අරන්දෙන්න උපාධිකාරයො එහෙම කලාද කියල ඇහුවනම් එහෙම ලොක්කට උනත් කට උත්තර නැති වෙන්නෙ නැත්ද මං අහන්නෙ?

ලොක්ක ගෙදර ගිහින් පෙරලි පෙරලි ආවර්ජනය කලේ කලා පොරවල්ගෙ ඉල්ලීම. හා කියනව ද? බෑ කියනව ද? -ලොක්කත් කලා කාරයනෙ- රඟපාල හෙමත් තියනව. අලිය සමාගම ගත්තොත් කොයිතරං නළුවො නිළියො ඉන්නවද කියල බැලුව පොලිටික්ස් වලට බැහැපු. එතකොට ලොක්කට තේරුණා විපස්සතුමා සෑහෙන්න කලාකරයන්ට රඟපාන්න අවස්ථා හදල දීල තියන බව(එතුමාට රඟපාන්න හැකියාවක් නැති බව කවුරුත් දන්නවනෙ). නායකතුමී රෝසි ඇන්ටිගෙන් පටන්ගත්තාම, රංජන් අයියා, සේනසින්හ කොලුව, සමන් අයිය1, සමන් අයිය2, රවින්ද්‍ර අයිය.. ඔය විදිහට සෑහෙන්න රොත්තක් ඉන්නවනෙ බොලේ. අලි සමාගම නාය ගිහින් තියෙන කාලෙ මෙච්චර කට්ටිය ඉන්නවනම් බලේට ආවොත් කොහොමට වෙයිද? කරන්න තියෙන්නෙ තමනුත් රඟපෑමේ ජොබ් කීපයක් දෙන එක නේද? කියල ලොක්ක කල්පනා කලා.

ඔන්න ඔය ප්‍රශ්නෙට උත්තරයක් විදිහට තමයි ලොක්ක කලාකාරයන්ගෙන් යෝජනා වෙච්ච නම් ලැයිස්තුවට දැම්මෙ. උන්නැහෙගෙ පැත්තෙන් බැලුවාම ප්‍රශ්නෙ තේරුම්ගන්න අමාරු නෑ. මේ අවනඩුව ලොක්කගෙ හතුරන්ට හයේ හතරෙ පාරවල් ගහන්න නිමිත්තක් වෙලාය කියන එක මට තේරුණා. සමහරක් සිංහල බ්ලොග්කාරයො ඉන්නව ප්‍රභාකරන් මරාදාපු එකේ කේන්තියට මහින්ද චින්තනේ නැති කරල රාජපක්ෂ නම තියන එවුන් ඔක්කොම තුරන් කරන කන් නින්ද යන්නෙ නැතුව ලියන. උන්දල හිතාන ඉන්නෙ රටක් ආණ්ඩු කරන වැඩේ මඩ ප්‍රචාරවලින් හාඩ් ඩිස්ක් පුරවනව වගේම ලේසි වැඩක්ය කියල. පොඩි ගමරාල ලොක්කට කඩේ යනවය කියල උන් කියාවි. ඒ වුණාට ලොක්කගෙ වැඩ ගැන නිවිහැනහිල්ලෙ හිතල බලන්නෙ නැතුව වෛරයක් පිරිමහගන්න මඩ ගහන එකට මං විරුද්ධයි.

කිරිබත් කන්න එපා ද?

අද දවල් කියවපු සටහනක් ගැන මේ. එක මහත්තැන් කෙනෙක් (කියල හිතමු අපි ) උන්නැහැගෙ අඩවියෙ ලියල තිබුන ප්‍රභාකරන් මැරුණ වෙලාවෙ රතිඤ්ඤා පත්තු කිරීමෙන් සිංහල බෞද්ධයන්ගෙ ම්ලෙච්ඡත්වය පෙන්නුම් කරනවය කියල. එයින් නතර නොවෙච්ච උන්නැහෙ "බණ" වගයකුත් කියල තිබුණ සතුරන්ට මෛත්‍රී කිරීමේ අගය ගැන.

මහත්තයගෙ උපදෙස් නැතුවත් සතුරන්ට දයාව කරුණාව දක්වන්න සිංහල බෞද්ධයන්ට පුළුවන්. ඇයි දුටුගැමුණු මහරජතුමා තමන් අතින් මරාදමපු සතුරාට ගරු කිරීමක් විදිහට ස්මාරකයක් ඉදිකල බව අපට අමතකද? එහෙමය කියල ඉතින් ප්‍රභාකරන් වගේ නරුමයෙක් සිහිවෙන්න ස්මාරක හදන්නෙ නැති බව අර මහත්තය වගේ අයගෙ දැන ගනීම පිණිස ලියන්න වෙනව.

හොඳයි මං අහන්නෙ අර කරුණ අම්මාන් කියන මිනිහට දැන් ශ්‍රී ලංකා එකේ උප සභාපති කමක් දීල තියන එකම මදිද සිංහල බෞද්ධයන්ගෙ දයාවයි කරුණාවයි ගැන තේරුම් ගන්න.

අර රතිඤ්ඤා පත්තු කලේ කිරිබත් කෑවෙ ප්‍රභාකරන් කියන මිනිහ මරාදැම්මය කියන තේරුමෙන් නොවෙයිනෙ මහත්තයෝ. එහෙම කලේ රට බේරගත්තය කියන සතුටට. අර මිනීමරුවගෙ මරණයෙන් සංකේතවත් වෙන්නෙ අන්න ඒ කාරණේ. (ඒ ආරංචිය සමහරක් උදවියගෙ කණට කටු අනින්න වගේ වුන බවත් අහන්න ලැබුණ)

අනෙක ඔය කොටින්ගෙන් බැට කෑවෙ දුක්වින්දෙ සිංහල මිනිස්සුනෙ. කොටිවෙනුවෙන් ලියල කියල ඒ වෙනුවෙන් සුද්දන්ගෙන් හම්බවෙන ඩොලර් කුට්ටි වලින් ජීවත් වුනේ නැති මිනිස්සු තමා ඒ කිරිබත් කෑවෙ. ඒ හින්ද බයවෙන්න කාරියක් නෑ ප්‍රභාකරන් දීපු සල්ලි වලිං හරි සුදු මහත්තුරු ප්‍රභාකරන්ට කඩේ යන්න දීපු සල්ලි වලින් හරි කිරිබත් කෑවය කියල.

ඒකයි තේරුම !