ලංකාවේ ඉපිද වෙන රට වලට ආවඩන ...

අද නොවැ කිරිකැට් ලෝක සූරතාවයෙ අවසාන තරගය ලංකාවයි ඉන්දියාවයි අතර. මේ සැරේ අපේ කොල්ලන්ට ඉන්දියන්කාරයො පරද්දල සූරතාව දිනාගන්න ලැබෙන්ටය කියල සුබ පතන අතරෙම පොඩිගමයට සිහි උණේ අර ආවාටය බ්ලොග් එකේ දාල තිබුණ කතාව.

ලංකාවෙ ඉපදිලා වෙන රටවලට ආවඩන එවුන් ඉන්නවා නේන්නං. මේ කුහක වැඩේ දැක්කහම තරහ යනව හුඟදෙනාට. නමුත් මේ ගැන නිවිහැනහිල්ලෙ කල්පනාකරල බැලුවාම පේන්නෙ හිතන තරං සරල පුරස්නයක් නෙවෙයි. ඔන්න ලංකාවයි පකිස්තානෙයි අතරෙ කිරිකැට් තරගයක් තිබුණාම රටේම එවුන් ලංකාවට උදවු කරද්දි අතලොස්සක් එවුන් ඉන්නවා පකිස්තානෙට උදවු කරන වගේම උන් දිනුවාම රතිඤ්ඤා පත්තු කරන. හැඳින්වීමේ පහසුව සඳහා අපි මේ උදවියට ලංකිස්තාන්කාරයො කියල කියමු.

තවත් සමහරු ඉන්නවා ලංකාවයි ඉන්දියාවයි අතරෙ කිරිකැට් තරගයක් තිබුණාම රටේම එවුන් ලංකාවට උදවු කරද්දි ඉන්දියාවට උදවු කරන වගේම උන් දිනුවාම රතිඤ්ඤා පත්තු කරන. මේ උදවිය ලංදියන්කාරයො කියල හඳුන්වන්න පුළුවන් කියන එකයි මගේ කල්පනාව. සමහර විට ඒ වෙලාවට අර උඩ කියපු ලංකිස්තාන්කාරයො ලංකාවට උදවු කරනවාද කියන්න බෑ ඉන්දියන්කාරයො එක්ක තියෙන මොකක් හරි අමනාපයක් නිසා.තදම ලංකිස්තාන්කාරයො සමහරවිට එහෙමත් කොරනවා ඇති! හිහ්. කොහොමිං හරි මේ වැඩේ, ලංදියන්-ලංකිස්තාන් සංසිද්ධියෙ, අපි හිතනවාට වඩා වැදගත් කමක් දේසපාලනේ පැත්තෙං ගත්තාම තියෙනවා.

ලංදියන්කාරයොයි ලංකිස්තාන්කාරයොයි ලංකාවෙ ඉපදිලා ලංකාවෙ පුරවැසිකම (රටවැසිකම) තියාගෙන ඇයි වෙන රටවල් එක්ක හිතිං බැඳිල ඉන්නෙ? ලංකාවේ සුද්දෙක්වගේ ජීවත්වෙන කිසිම කිසි ජාතිකත්වයක් නැතැයි කියල හිතන්න පුළුවන් (අලිමංකඩ පාමංකඩ කතාවලට හුරේ දාපු) හොඳම කලු සුද්දෙක් ගත්තාම උණත් මිනිහ කිරිකැට් ලෝලියෙක් නං අද හුරේ දාන්නේ ලංකාවට නෙව. ඒ වගෙ මිනිහෙක් උණත් අද දවසෙ තමංගෙ කාර් එකේ සිංහ කොඩිය ගහගෙන යන්නෙ රටගැන තියෙන හැඟීමක් නිසා නෙව.

දැන් අර කියපු ලංදියන්කාරයොන්ගෙන් සමහරු අපි දන්නවා ලංකාවෙ කෑල්ලක් තමංගෙ නිජ බූමියක්ය කියාගෙන කඩාගන්න හදාපු බව. මට හිතෙන විදියට ලංදියන් මානසිකත්වයෙන් ඉන්න එවුන් ඔක්කොම ඒ වැඩේට හිතින් හරි උදවු කළා. හත්වලාමේ ඉතින් තමංගෙ නිජබූමිය ලංකාවෙ කෑල්ලක් මිස ඉන්දියාවෙ කෑල්ලක් නෙවෙයි නං මොන එහෙකටද ඉන්දියාවට දෙන්න යන්නෙ? ඉන්දියාව තමංගෙ මවුරටය කියලම හිතෙන්නෙ මොකද? ඉන්දියාවත් එක්ක හිතිං බැඳිල ඉන්නෙ හරියට නිකන් හොර ගෑනි වගේ නෙව? දැන් අර විජය කියන මනුස්සය ඒ කාලෙ ඉංදියාවෙන් ආවය කිව්වාට මොකද නිකමටවත් මට නං හිතෙන්නෙ නෑ ඒ මගේ රටය කියල.

ලංකිස්තාන්කාරයො ගැනත් කියන්න තියෙන්නෙ ඒකම තමයි එහාට එක කකුලක් මෙහාට තව කකුලක් තියාගෙන අර කෑල්ලයි මේ කෑල්ලයි අල්ලගන්න හදන්නෙ විලි ලැජ්ජාවක් නැතිකම නෙව. සිංහලෙං කියනවානම් කට බොරු කිවත් දිව බොරු කියන්නෙ නෑ කියන්නෙ මෙව්වට තමයි. බොරුවට අයිතිවාසිකම් කියන්න දැඟලුවාට අවංක හිතිං ලංකාවට බැඳීමක් නෑ.හිතිං වෙන කොහෙවත්.

ලංදියන් ලංකිස්තාන් සහ වෙනත් ඒ වගේ තනි කකුල්කාරයොන්ට ලංකාව තමංගෙ මවුරටය කියල හිතන්න බැරිකම අර තියෙනවාය කියන ජාතික ප්‍රස්නෙ වැදගත් කොටසක්. එහෙම ප්‍රස්නයක් මේ කට්ටියට තියෙන බව අර ඇන් ජී ඕ පඬිතුමාල පිළිගන්නෙ නැතිවුණාට අපිට නම් පැහැදිලිව පේනවා. ඔය පුරස්නෙ තියෙන තාක්කල් මේ උදවියට ඊනියා සුළුජාතික විඤ්ඤාණයක් ඇතුව බෙදිල ජීවත්වෙන්න පුළුවං හැබැයි ජාතියට එකතුවෙන එක නම් බොරු.

ඔය අතරෙ "ලංකා ඉස්ටේට් ඔෆ් ඇමරිකා"කාරයො එහෙමත් ඉන්නවා නම් බලල කකුල මාරු කරගන්න. තනිකකුලෙන් ඉඳල අමාරුත් ඇති නෙව?